Σύνδεση
Satelite Map

Αρχαιολογικοί Χώροι

ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ

 Η Μεσσήνη είναι μία από τις σημαντικότερες πόλεις της αρχαιότητας, κτισμένη στο νοτιοδυτικό τμήμα της Πελοποννήσου, στους πρόποδες του όρους Ιθώμη. Ιδρύθηκε το 370 π.Χ. από το στρατηγό Επαμεινώνδα, μετά τη νίκη του εναντίον των Σπαρτιατών, με σκοπό να κατοικήσουν εκεί οι απελευθερωμένοι Μεσσήνιοι. Μέχρι τα τέλη του 4ου μ.Χ. αιώνα, η Μεσσήνη ήταν το πολιτιστικό κέντρο του νομού. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί βρίσκεται το φημισμένο Αρχαίο Θέατρο της Μεσσήνης, το οποίο σήμερα φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις. 

 Την πόλη περιέβαλλε ένα λίθινο τείχος 9 χιλιομέτρων, που την προστάτευε περιμετρικά, εκτός από τη βορειοανατολική πλευρά, όπου σαν φυσικό οχυρό λειτουργούσε η Ιθώμη. Σήμερα διασώζεται ένα μέρος του τείχους, καθώς και η μία από τις δύο πύλες της πόλης, η Αρκαδική, που θεωρείται από τα σημαντικότερα ευρήματα της περιοχής. Εκτός του Αρχαίου Θεάτρου και του τείχους, διασώζονται η Αρχαία Αγορά, το Ιερό του Διός Σωτήρος, το Ιερό της Δήμητρας και των Διόσκουρων, το Στάδιο, το Γυμνάσιο, η δυτική πλευρά της Αγοράς και η Κρήνη Αρσινόη, ανάμεσα στην Αγορά και το Θέατρο. 

Σήμερα μπορεί κανείς να επισκεφθεί τους αρχαιολογικούς χώρους στην Αρχαία Μεσσήνη, αλλά και να δει πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών, που συνεχίζονται ακόμα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μεσσήνης, που βρίσκεται στο γειτονικό χωρίο Μαυρομμάτι.

 

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΕΣΣΗΝΗΣ

 Το Αρχαίο Θέατρο εκτός από τα θεατρικά δρώμενα, χρησιμοποιούνταν και για πολιτικές συγκεντρώσεις. Από αρχιτεκτονικής άποψης, το Θέατρο της Μεσσήνης θεωρείται ο πρόγονος των κολοσσιαίων θεάτρων και των αμφιθεάτρων της ρωμαϊκής εποχής. Η οικοδόμησή του χρονολογείται στον 3ο π.Χ. αιώνα. Κατά την περίοδο της αυτοκρατορίας του Αυγούστου και του Τιβερίου ανακατασκευάστηκαν η σκηνή και το προσκήνιο, ενώ επισκευές πραγματοποιήθηκαν και τον 2ο μ.Χ. αιώνα.

 Σήμερα, σώζεται το μεγαλύτερο μέρος του κοίλου, καθώς και ο τοίχος της ανατολικής παρόδου, ύφους 5 μέτρων. Με τις ανασκαφές ήρθαν στο φως τρεις παράλληλες αύλακες, που χρησιμοποιούνταν για την υποδοχή των τροχών μιας κινητής σκηνής. Επίσης, βρέθηκε μία πλακοστρωμένη άνοδος προς το μεσαίο διάζωμα του κοίλου. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθιστούν την αρχιτεκτονική του Αρχαίου Θεάτρου της Μεσσήνης πρωτοποριακή για την εποχή της. Ο επισκέπτης μπορεί να διαπιστώσει την αρχιτεκτονική ομοιότητα μεταξύ της εξωτερικής όψης του αναλήμματος του θεάτρου και του οχυρωματικού περιβόλου της πόλης. Μάλιστα, από το καλοκαίρι του 2013 ο χώρος άρχισε να χρησιμοποιείται ξανά για πολιτιστικές διοργανώσεις, έπειτα από πολλούς αιώνες.

 

ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΗΣ ΙΘΩΜΗΣ

 Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Ιθώμη και η Νέδα ήταν οι νύμφες που ανέθρεψαν το Δία, όταν αυτός διασώθηκε από την οργή του Κρόνου. Το βουνό Ιθώμη, στο κέντρο του νομού Μεσσηνίας, οφείλει το όνομά του στη μία από αυτές τις δύο τοπικές νύμφες. Στην κορυφή του βουνού, κοντά στην Ι. Μονή Βουλκάνου, σώζονται τα θεμέλια του Ιερού του Διός Ιθωματά, που χρονολογείται στον 9ο-8ο π.Χ. αιώνα. Προς τιμήν του Διός Ιθωματά τελούνταν τα Ιθώμαια, αγώνες που πραγματοποιούνταν στο Στάδιο.

 Στη μέση περίπου του όρους Ιθώμη, βορειοανατολικά του χωριού Μαυρομμάτι, έχουν εντοπιστεί τα θεμέλια ιωνικού ναού με κίονες, αφιερωμένου στη θεά Αρτέμιδα Λιμνάτιδα. Το ιερό αυτό περιγράφεται και από τον περιηγητή Παυσανία. Σήμερα, στο σημείο σώζεται ο βωμός και το βάθρο του λατρευτικού αγάλματος στο κέντρο του Ιερού.

 Σε απόσταση περίπου 300 μέτρων από το Ιερό της Αρτέμιδος, στη νότια πλαγιά της Ιθώμης, βρίσκεται το Ιερό της Ειλείθυιας και των Κουρήτων. Πρόκειται για τη θεά-προστάτιδα του τοκετού και των γυναικών, καθώς και για τις θεότητες -προστάτιδες των παιδιών.

 

ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

 Στην καρδιά της Πελοποννήσου, στο ανάγλυφο τοπίο των Βασσών, δεσπόζει ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα, ενός ναού απόλυτα εναρμονισμένου με το φυσικό του χώρο. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερα σωζόμενους ναούς της κλασσικής αρχαιτότητας, στα βόρεια του νομού Μεσσηνίας, κοντά στα σύνορα με την Αρκαδία και σε υψόμετρο 1.130 μέτρων. Στα 420 π.Χ. ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνα χτίστηκε στη βάση ενός προγενέστερου τόπου λατρείας. Μερικούς αιώνες νωρίτερα οι κάτοικοι της περιοχής είχαν ιδρύσει Ιερό αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα, ως Βασσίτα, ο οποίος επρόκειτο αργότερα να λατρευτεί ως Επικούριος, δηλαδή βοηθός, σε περιόδους πολέμου. Η έμπνευση και η κατασκευή του ναού αποδίδεται στον Ικτίνο, το δημιουργό του Παρθενώνα. Η αρχιτεκτονική του συνδυάζει στοιχεία διαφορετικών ρυθμών. Το εξωτερικό χαρακτηρίζεται από τις αυστηρές γραμμές του δωρικού ρυθμού, ενώ ο διάκοσμος, η γλυπτική και ο κεντρικός κίονας στο εσωτερικό ανήκουν στον κορινθιακό ρυθμό.

Ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνα είναι το πρώτο αναγνωρισμένο από την UNESCO μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς στην Ελλάδα, το 1986. Η σημαντικότερη ζωφόρος του ναού, με αναπαραστάσεις του Ηρακλή, των Κενταύρων και των Αμαζόνων, βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Στο Ναό μπορεί κανείς να φτάσει είτε μέσω της Νέας Φιγάλειας Ηλείας, κατά μήκος του ποταμού Νέδα, είτε μέσω Τρίπολης και Μεγαλόπολης.

 

ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΝΕΣΤΟΡΟΣ

 Το Ανάκτορο του Νέστορος, χτισμένο στο λόφο του Άνω Εγκλιανού, είναι το καλύτερα διατηρημένο ανάκτορο από τη Μυκηναϊκή Εποχή. Σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από την Πύλο, μπορεί κανείς να επισκεφθεί το ανάκτορο του μυθικού βασιλιά της πόλης, Νέστορα.

 Το συγκρότημα των ανακτόρων αποτελείται από τέσσερα κτίσματα, τα οποία περιλαμβάνουν περίπου 100 διαμερίσματα. Μάλιστα, όπως έχει αποδειχθεί, τα δύο από τα τέσσερα κτίσματα ήταν διώροφα. Τα κύρια υλικά της κατασκευής είναι το ξύλο και η πέτρα. Η υπαίθρια αυλή οδηγεί στην κύρια είσοδο του ανακτόρου, ενώ υπάρχει και εσωτερική υπαίθρια αυλή, σχηματισμένη από τα κτίσματα. Στο βάθος αυτής, οι επισκέπτες μπορούν να δουν την αίθουσα του θρόνου, με τη μεγάλη λατρευτική εστία. Παρά το γεγονός ότι καταστράφηκε από πυρκαγιά το 12ο π.Χ. αιώνα, διασώζονται ακόμη κάποιες έγχρωμες τοιχογραφίες στο εσωτερικό. Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι το ανάκτορο δεν περιβαλλόταν από τείχη, καθώς για το σκοπό αυτό αρκούσε η γεωγραφία της περιοχής. Στους χώρους του ανακτόρου βρέθηκαν πινακίδες και θραύσματα με επιγραφές στη Γραμμική Β' γραφή και αποθήκες ελαιόλαδου, με αγγεία. Όλα τα ευρήματα των ανασκαφών βρίσκονται στο Μουσείο της Χώρας.

 

ΟΙ ΘΟΛΩΤΟΙ ΤΑΦΟΙ

Μόλις 90 μέτρα από την κεντρική πύλη του ανακτόρου μπορεί κανείς να φτάσει στο θολωτό τάφο, που θεωρείται ότι είναι του βασιλιά Νέστορα. Πρόκειται για ένα μεγάλο θολωτό τάφο, διαμέτρου 9,35 μέτρων. Στα ευρήματα συμπεριλαμβάνονται χρυσά αντικείμενα, δαχτυλίδια, κοσμήματα και μία βασιλική σφραγίδα με παράσταση φτερωτού γύπα. Βρέθηκαν επίσης χάντρες από πολύτιμους λίθους και θραύσματα από χάλκινα όπλα και άλλα χάλκινα αντικείμενα.

Σε ίση απόσταση, προς τη νότια πλευρά των ανακτόρων, βρίσκονται τα υπολείμματα ενός άλλου θολωτού τάφου. Μέσα σε αυτόν βρέθηκαν έξι λακκοειδείς ταφές, καθώς και χάλκινα ξίφη, σκεύη και αγγεία. Σήμερα κανένα μέρος του τάφου αυτού δεν είναι ορατό, καθώς έχει σκεπαστεί. Ακόμη ένας θολωτός τάφος έχει βρεθεί σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το ανάκτορο. Στο εσωτερικό του εντοπίστηκαν αντικείμενα από ελεφαντόδοντο, χρυσό και ημιπολύτιμους λίθους.

Μία σειρά από θαλαμοειδείς τάφους έχει εντοπιστεί στην ευρύτερη περιοχή, γύρω από την ακρόπολη, σε απόσταση περίπου 500 μέτρων δυτικά από το ανάκτορο. Μέχρι σήμερα, τρεις από αυτούς έχουν ερευνηθεί και έχουν βρεθεί κυρίως αγγεία. Τα ευρήματα των τάφων αυτών βρίσκονται, μαζί με τα ευρήματα του ανακτόρου, στο Μουσείο της Χώρας.

 

ΑΡΧΑΙΑ ΘΟΥΡΙΑ

 Η Αρχαία Θουρία ήταν η σημαντικότερη πόλη της δυτικής Μεσσηνίας και η δεύτερη σημαντικότερη, μετά την ίδρυση της Αρχαίας Μεσσήνης. Τα ερείπια της πόλης εντοπίζονται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από την πόλη της Καλαμάτας, βόρεια της σημερινής κωμόπολης Θουρίας. Αναφορές στη Θουρία εντοπίζονται για πρώτη φορά στο έργο του Ομήρου, δηλαδή στον 8ο π.Χ. αιώνα. Το όνομα της πόλης σημαίνει γενναία και ορμητική. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η περιοχή ονομάστηκε Καζάς, ενώ μετά την κήρυξη της Επανάστασης ονομαζόταν Επαρχία Μικρομάνης, με πρωτεύουσα τη σημερινή Μικρομάνη.

 Στο βόρειο τμήμα του λόφου όπου ήταν χτισμένη η πόλη είναι φανερό ένα τμήμα του αρχαίου τείχους, το οποίο χρονολογείται στον 4ο π.Χ. αιώνα. Άλλα τμήματα του τείχους και οικοδομημάτων έχουν εντοπιστεί στην ανατολική και στη δυτική πλευρά της πόλης, όπως και τμήματα δεξαμενής νερού και ναών. Πιθανολογείται ότι η πόλη είχε και θέατρο.

 

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΑΚΟΒΙΤΙΚΩΝ

Στα δυτικά της πόλης της Καλαμάτας, στην ανατολική πλευρά του ποταμού Άρι, εντοπίζεται το Μέγαρο, που χρονολογείται στην 3η χιλιετία π.Χ. και αποδεικνύει την ύπαρξη κάποιας κεντρικής εξουσίας στην περιοχή. Το Μέγαρο των Ακοβιτίκων περιελάμβανε μία κεντρική αίθουσα και κάποιους μικρότερους χώρους. Η αρχιτεκτονική του είναι ιδιαίτερα πρωτότυπη για την εποχή και παραπέμπει σε κτίρια που συνήθως ανήκαν σε άτομα εξουσίας, με διοικητική δύναμη. Πολύ κοντά στο Μέγαρο βρίσκεται το Ιερό του Ποσειδώνα, του 6ου π.Χ. αιώνα, μέσα στο οποίο βρέθηκαν επιγραφές και αφιερώματα.

Επιμελητήριο Μεσσηνίας
ΠΛ. 23ης ΜΑΡΤΙΟΥ
27210 62200

espa-banner
Πολιτική Ασφάλειας / Όροι Χρήσης

Παρακαλώ περιμένετε να συνδεθείτε.